Αχ, Λάρισα, Λάρισα...

Αχ, Λάρισα, Λάρισα...


Σάββατο, 24 Μάιος 2008
Tου Aντώνη Kαρκαγιάννη - Καθημερινή

Κάποτε έγραψα ότι η Λάρισα είναι όμορφη πόλη, η ομορφότερη, ότι ακόμη και ο καύσωνάς της έχει ποιότητα. Εισέπραξα τότε πολλά ειρωνικά σχόλια (από τους γείτονες Βολιώτες, κακεντρεχή), ότι γράφω προκλητικές υπερβολές από τοπικιστικό φανατισμό για τη γενέτειρα πόλη. Ομολογώ ότι μερικά από αυτά τα σχόλια ήταν χαριτωμένα, μερικοί μάλιστα τα συνόδευαν με αγοραία, ομοιοκατάληκτα ρητά, όπως «Λάρισα, Λάρισα, σε είδα και λαχτάρισα» και άλλα παρόμοια και αναληθή.

Επιμένω, ωστόσο, ότι η αγαπημένη Λάρισα με τον Πηνειό και τον απέραντο κάμπο που την περιβάλλει, με το Αλκαζάρ και την ΑΕΛ, με τους καύσωνες του Αυγούστου και του Ιουλίου είναι όμορφη πόλη και οι κάτοικοί της την αγαπούν σαν αφοσιωμένοι εραστές.
Και ιδού ότι πανελλήνια έρευνα, που δημοσιεύεται σήμερα στην «Καθημερινή», το επιβεβαιώνει: μεταξύ δέκα μεγάλων πόλεων, η Λάρισα αναδείχθηκε δεύτερη (μετά τα Χανιά, αν όχι για την ομορφιά της, που ομολογουμένως είναι για λίγους) τουλάχιστον για τη ζωηράδα και το ποικίλο ενδιαφέρον της ζωής της, για τον διάχυτο ερωτισμό και την αφοσίωση των κατοίκων της. Είναι σαν τη γυναίκα που δεν ξεχωρίζει για τα τυπικά, τα καθιερωμένα και σχεδόν πάντα ξενέρωτα χαρακτηριστικά της ομορφιάς, αλλά για τον τύπο της, τον αέρα της και την τσαχπινιά της...
Και να σημειώσετε ότι τα κριτήρια της έρευνας είναι πολύ διαφορετικά από τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που κουβαλάει μέσα του ο Λαρισαίος και τον κάνουν να μη μπορεί να ζήσει μακριά από την πόλη του. Γνώρισα Λαρισαίους, πρώτα τον εαυτό μου, που παρασυρμένοι από την κακεντρεχή συκοφαντία ότι ο καύσωνας είναι αφόρητος θέλησαν να περάσουν μερικές μέρες σε κάποιο νησί ή σε παραθαλάσσιο θέρετρο. Από τη δεύτερη μέρα άρχισαν να πλήττουν και να θέλουν να επισπεύσουν την επιστροφή τους. Και αν η κακή τους μοίρα το έφερε να εγκαταλείψουν νωρίς τη Λάρισα και να ζήσουν σε άλλη πόλη, ποτέ δεν έπαψαν να αισθάνονται σαν ξένοι...
Η Λάρισα δεν έχει, ευτυχώς, γραφικότητες σαν αυτές που μετά μανίας φωτογραφίζουν οι τουρίστες. Δεν έχει καν τουρίστες. Αν όμως, ζούσε ο μεγάλος και τόσο ευαίσθητος Λαρισαίος φωτογράφος, ο αξέχαστος Τάκης Τλούπας, θα μας έλεγε πως αυτός έψαχνε και πως ανακάλυψε τόση ομορφιά στη Λάρισα, σαν αυτή που αποτύπωσε και διέσωσε στο φωτογραφικό χαρτί.
Η ομορφιά της Λάρισας δεν βρίσκεται στην επιφάνεια για να τη δεις εύκολα και αβίαστα. Είναι κρυμμένη στον αέρα της και στις εποχές της, στον σιωπηλό κάμπο που την περιβάλλει, με τους μυστικούς ήχους και το ασύγκριτο άρωμα του ξερού χορταριού ή το χωμάτινο του οργωμένου χωραφιού. Κάποτε, σε άπταιστη θεσσαλική διάλεκτο, πήρα συνέντευξη από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ήταν από την Καρδίτσα. Με ρώτησε αν πηγαίνω καμιά φορά στον κάμπο. Δυστυχώς σπάνια, του είπα. Οι Αθηναίοι, λέει, δεν ξέρουν πόση ομορφιά και πόσο μυστήριο κρύβει ο θεσσαλικός κάμπος.
Ετσι ακριβώς είναι. Την ομορφιά της Λάρισας πρέπει να την ψάξεις, να την ανακαλύψεις, να τη βάλεις στη ζωή σου και να τη ζήσεις...